İsra suresi okunuşu ve anlami: türkçe tefsiri, arapça yazilişi, fazileti, diyanet meali

Bu bağlamda terimin manası gece yürüyüşü olarak çevrilmektedir. İsra Suresi’nin bazı ayetlerinin Medine’de indirildiğine ancak büyük bir kısmının Mekke’de nazil olduğuna inanılmaktadır. Bu

sure, iniş sırasında göre Kasas Suresi ile Yunus Suresi’nin arasında kalmaktadır. İsra Suresi’nin faziletleri arasında; hırsızdan ve kötülükten korunmak, hilecilerden emin olmak ve sağlık

kazanmak yer almaktadır. HABERIN DEVAMI__ İsra Suresi’nin ilk ayetinde Hz. Muhammed’in bazı ayetleri görmek üzere Mescid-i Aksa’ya götürüldüğünden bahsedilmektedir. Bunun yanı sıra

Mekkeliler’in İsrailoğulları'nın başına gelenlerden ders çıkarması gerektiği ifade edilmektedir. Kur’an-ı Kerim’in tekrar yapılamayacağı, anne babaya davranış şekli ve temel dini

hükümler de bu sure içerisinde paylaşılmaktadır. İsra Suresi, Allah tarafından aktarılan öğütler bakımından oldukça kapsamlı bir süredir. Bu sebeple de İsra Suresi’ni okumak, dinlemek ve

ezberlemek isteyenler oldukça fazladır. Aşağıda paylaşılan başlıklarda bu sure hakkında edinilmek istenen tüm bilgilere detaylı bir biçimde yer verilmektedir. İSRA SURESI TÜRKÇE OKUNUŞU

1.Sübhanellezı esra bi abdihı leylem minel mescidil harami ilel mescidil aksallezı barakna havlehu li nüriyehu min ayatina innehu hüves semıul besıyr 2.Ve ateyna musel kitabe ve cealnahü

hüdel li beni israiyle ella tettehızu min dunı vekıla 3.Zürriyyete men hamelna mea nuh innehu kane abden şekura 4.Ve kadayna ila benı israiyle fil kitabi le tüfsidünne fil erdı merrateyni ve

le ta'lünne ulüvven kebıra 5.Fe iza cae va'dü ulahüme beasna aleyküm ıbadel lena ülı be'sin şedıdin fe casu hılaled diyar ve kane va'dem mef'ula 6.Sümme radedna

lekümül kerrate aleyhim ve emdednaküm bi emvaliv ve benıne ve cealnaküm eksera nefıra 7.İn ahsentüm ahsentüm li enfüsiküm ve in ese'tüm feleha fe iz cae va'dül ahırati li yesuu

vücuheküm ve li yedhulül mescide kema dehaluhü evvele merrativ ve liyütebbiru ma alev tetbıra 8.Asa rabbüküm ey yerhameküm ve in udtüm udna ve cealna cehenneme lil kafirıne hasıyra 9.İnne

hazel kur'ane yehdı lilletı hiye akvemü ve yübeşşirul mü'minınellezıne ya'melunes salihati enne lehüm ecran kebıra 10.Ve ennellezıne la yü'minune bil ahırati a'tedna

lehüm azaben elıma 11.Ve yed'ul insanü biş şerri düaehu bil hayr ve kanel insanü acula 12.Ve cealnel leyle ven nehara ayeteyni fe mehavna ayetel leyli ve cealna ayeten nehari

mübsıratel li tebteğu fadlem mir rabbiküm ve li ta'lemu adedes sinıne vel hısab ve külle şey'in fassalnahü tefsıyla 13.Ve külle insanin elzemnahü tairahu fı unukıh ve nuhricü lehu

yevmel kıyameti kitabey yelkahü menşura 14.İkra' kitabek kefa bi nefsikel yevme aleyke hasıba 15.Menihteda fe innema yehtedı li nefsih ve men dalle fe innema yedıllü aleyha ve la teziru

vaziratüv vizra uhra ve ma künna müazzibıne hatt neb'ase rasula 16.Ve iza eradna en nühlike karyeten emarna mütrafıha fe fesku fıha fe hakka aleyhel kavlü fe demmernaha tedmıra 17.Ve

kem ehlena minel kuruni mim ba'di nuh ve kefa bi rabbike bi zünubi ıbadihı habıram besıyra 18.Men kane yürıdül acilete accelna lehu fiha ma neşaü li men nürıdü sümme cealna lehu

cehennem yaslaha mezmumem medhura 19.Ve men eradel ahırate ve sea leha sa'yeha ve hüve mü'minün fe ülaike kane sa'yühüm meşkura 20.Küllen nümiddü haülai ve haülai min atai

rabbik ve ma kane ataü rabbike mahzura 21.Ünzur keyfe faddalna ba'dahüm ala ba'd ve lel ahıratü ekberu deracativ ve ekberu tefdıyla 22.La tec'al meallahi ilahen ahara fe

tak'ude mezmumem mahzula 23.Ve kada rabbüke elle ta'büdu illa iyyahü ve bil valedeyni ıhsana imma yeblüğanne ındekel kibera ehadühüma ev kilahüma fe la tekul lehüma üffiv ve la

tenher hüma ve kul lehüma kavlen kerıma 24.Vahfıd lehüma cenahaz zülli miner rahmeti ve kur rabbirhamhüma kema rabbeyanı sağıyra 25.Rabbüküm a'lemü bima fı nüfusiküm in tekunu salihıyne

fe innehu kane lil evvabıne ğafura 26.Ve ati zel kurba hakkahu vel miskıne vebnes sebıli ve la tübezzir tebzıra 27.İnnel mübezzirıne kanu ıhvaneş şeyatıyn ve kaneş şeytanü li rabbihı kefura

28.Ve imma tu'ridanne anhümübtiğae rahmetim mir rabbike tercuha fe kul lehüm kavlem meysura 29.Ve la tec'al yedek mağluleten ila unukike ve la tebsutha küllel beştı fe

tak'ude melumem mahsura 30.İnne rabbeke yebsütur riska li mey yeşaü ve yakdir innehu kane bi ıbadihı habıram besıyra 31.Ve la taktülu evladeküm haşyete imlak nahnü nerzükuhüm ve iyyaküm

inne katlehüm kane hit'en kebıra 32.Ve la takrabüz zina innehu kane fahışeh ve sae sebıla 33.Ve la taktülün nefselletı harramellahü illa bil hakk ve men kutile mazlumen fe kad cealna

li veliyyihı sültanen fe la yüsrif fil katl innehu kane mensura 34.Ve la takrabu malel yetımi illa billetı hiye ahsenü hatta yeblüğa eşüddehu ve evfu bil ahd innel ahde kane mes'ula

35.Ve evfül keyle iza kiltüm vesinu bil kıstasil müstekıym zalike hayruv ve hasenü te'vıla 36.Ve la takfü ma leyse leke bihı ılm innes sem'a vel besara vel füade küllü ülaike kane

anhü mes'ula 37.Ve la temşi fil erdı merah inneka len tahrikal erda ve len teblüğal cibale tula 38.Küllü zalike kane seyyiühu ınde rabbike mekruha 39.Zalike mimma evha ileyke rabbüke

minel hıkmeh ve la tec'al meallahi ilahen ahara fe tülka fı cehenneme melumem medhura 40.E fe asfaküm rabbüküm bil benıne vettehaze minel melaiketi inasa innekü le tekulune kavlen

azıyma 41.Ve le kad sarrafna fı hazel kur'ani li yezzekkeru ve ma yezıdühüm illa nüfura 42.Kul lev kane meahu alihetün kema yekulune izel lebteğav ila zil arşi sebıla 43.Sübhanehu ve

teala amma yekulune ulüvven kebıra 44.Tüsebbihu lehüs semavatüs seb'u vel erdu ve men fıhinn ve im min şey'in illa yüsebbihu bi hamdihı ve lakil la tefkahune tesbıhahüm innehu kane

halimen ğafura 45.Ve iza kara'tel kur'ane cealna beyneke ve beynellezıne la yü'minune bil ahırati hıcabem mestura 46.Ve cealna ala kulubihim ekinneten ey yefkahuhü ve fı

azanihim vakra ve iza zekerte rabbeke fil kur'ani vahdehu vellev ala edbarihim nüfura 47.Nahnü a'lemü bima yestemiune bihı iz yestemiune ileyke ve iz hüm necva iz yekulüz zalimune

in tetteiune illa racülem meshura 48.Ünzur keyfe darabu lekel emsale fe dallu fela yestetfy'une sebıla 49.Ve kalu e iza künna ızamev ve rufaten en inna le meb'usune halkan cedıda

50.Kul kunu hıcareten ev hadıda 51.Ev halkam mimma yekbüru fı suduriküm fe seyekulune mey yüıydüna kulillezı fetaraküm evvele merrah feseyünğıdune ileyke ruusehüm ve yekulune meta hu kul asa

ey yekune karıba 52.Yevme yed'uküm fe testecıbune bi hamdihı ve tezunnune il lebistüm illa kalila 53.Ve kul li ıbadı yekulülletı hiye ahsen inneş şeytane yenzeğu beynehüm inneş şeytane

kane lil insani adüvvem mübına 54.Rabbüküm a'lemü bilküm iy yeşe' yerhamküm ev iy yeşe' yüazzibküm ve ma erselnake aleyhim vekıla 55.Ve rabbüke a'lemü bi men fis

semavati vel ard ve le kad faddalna ba'dan nebiyyıne ala ba'dıv ve ateyna davude zebura 56.Kulid'ullezıne zeamtaüm min dunihı fe la yemlikune keşfed durri anküm ve la tahvıla

57.Ülaikellezıne yed'une yebteğune illa rabbihimül vesılete eyyühüm akrabü ve yercune rahmetehu ve yehafune azabeh inne azabe rabbike kane mahzura 58.Ve im min karyetin illa nahnü

mühlikuha kable yevmil kıyameti ev müazzibuha azaben şedıda kane zalike fil kitabi mestura 59.Ve ma meneana en nürsile bil ayati illa en kezzebe bihel evvelun ve ateyna semuden nakate

mübsıraten fe zalemu biha ve ma nürsilü bil ayati illa tahvıfa 60.Ve iz kulna leke inne rabbeke ehata bin nas ve ma cealner ru'yelletı eraynake illa fitnetel linnasi veş şeceratel

mel'unete fil kur'an ve nühavvifühüm fe ma yezıdühüm illa tuğyanen kebıra 61.Ve iz kulna lil melaiketiscüdu li ademe fe secedu illa iblıs kale e escüdü li men halakte tıyna 62.Kale

e raeyteke hazellezı kerramte aleyye le in ehherteni ila yevmil kıyameti le ahtenikenne zürriyyetehu illa kalıla 63.Kalezheb fe men tebiake minhüm fe inne cehenneme ceazüküm cezaem mevfura

64.Vestefziz menisteta'te minhüm bi savtike ve eclib aleyhim bi haylike ve racilike ve şarikhüm fil emvali vel evladi veıdhüm ve ma yeıdühümüş şeytanü illa ğurura 65.İnne ıbadı leyse

leke aleyhim sültan ve kefa bi rabbike vekıla 66.Rabbükümüllezı yüzcı lekümül fülke fil bahri li tebteğu min fadlih innehu kane bi küm rahıyma 67.Ve iza messekümüd durru fil bahri dalle men

ted'une illa iyyah felemma neccaküm ilel berri a'radtüm ve kanel insanü kefura 68.E fe emintüm ey yahsife biküm canibel berri ev yürsile aleyküm hasıben sümme la tecidu leküm

vekıla 69.Em emintüm ey yüıydekim fıhi taraten uhra fe yürsile aleyküm kasıfem miner rıhı fe yuğrikaküm bima kefartüm sümme la tecidu leküm aleyna bihı tebıa 70.Ve le kad kerramna benı ademe

ve hamelnahüm fil berri vel bahri ve razaknahüm minet tayyibati ve faddalnahüm ala kesırim mimmen halakna tefdıyla 71.Yevme ned'u külle ünasim bi imamihim fe men utiye kitabehu bi

yemınihı fe ülaike yakraune kitabehüm ve la yuzlemune fetıla 72.Ve men kane fı hazihı a'ma fe hüve fil ahırati a'ma ve edallü sebıla 73.Ve in kadu le yeftinuneke anillezı evhayna

ileyke li tefteriye aleyna ğayrahu ve izel lettehazuke halıla 74.Ve lev la en sebbetnake le kad kidte terkenü ileyhim şey'en kalıla 75.İzel le ezaknake dı'fel hayati ve dı'fel

memati sümme la tecidü leke aleyna nesıyra 76.Ve in kadu leyestefizzuneke minel erdı li yuhricuke minha ve izel la yelbesune hılafeke illa kalıla 77.Sünnete men kad erselna kableke mir

rusülina ve la tecidü li sünnetina tahvıla 78.Ekımes salate li düluküş şemsi ila ğasekıl leyli ve kur'anel fecr inne kur'anel fecri kane meşhuda 79.Ve minel leyli fe tehecced bihı

nafiletel leke asa ey yeb'aseke rabbüke mekamem mahmuda 80.Ve kur rabbi edhılnı müdhale sıdkıv ve ahricnı muhrace sıdkıv vec'al lı mil ledünke sültanen nesıyra 81.Ve kul cael hakku

ve zehekal batıl innel batıle kane zehuka 82.Ve nünezzilü minel kur'ani ma hüve şifaüv ve rahmetül lil mü'minıne ve la yezıdüz zalimıne illa hasara 83.Ve iza en'amna alel

insani a'rada ve nea bi canibih ve iza messehüş şerru kane yeusa 84.Kul küllüy ya'melü ala şakiletih fe rabbüküm a'lemü bi men hüve ehda sebıla 85.Ve yes'eluneke anir ruh

kulir ruhu min emri rabbı ve ma utıtüm minel ılmi illa kalıla 86.Ve lein şi'na le nezhebenne billezı evhayna ileyke sümme la tecidü leke bihı aleyna vekıla 87.İlla rahmetem mir rabbik

inne fadlehu kane aleyke kebıra 88.Kul leinictemeatil insü vel cinnü ala ey ye'tu bi misli hazel kur'ani la ye'tune bi mislihı ve lev kane ba'duhüm li ba'dın zahıra

89.Ve le kad sarrafna lin nasi fı hazel kur'ani min külli meselin fe eba ekserun nasi illa küfura 90.Ve kalu len nü'mine leke hatta tef cüra lena minel erdı yembua 91.Ev tekune

leke cennetüm min nehıyliv ve ınebin fe tüfecciral enhara hılaleha tefcıra 92.Ev tüskıtas semae kema zeamte aleyna kisefen ev te'tiye billahi vel melaiketi kabıla 93.Ev yekune leke

beytüm min zuhrufin ev terka fis sema' min külli meselin fe eba ekserun nasi illa küfura ve len nü'mine li rukıyyike hatta tünezzile aleyna kitaben nakraüh kul sübhane rabbı hel

küntü illa beşerar rasula 94.Ve ma menean nase ey yü'minu iz caehümül hüda illa en kalu e beasellahü beşerar rasula 95.Kul lev kane fil erdı melaiketüy yemşune mutmeinnıne le nezzelna

aleyhim mines semai meleker rasula 96.Kul kefa billahi şehıdem beynı ve beyneküm innehu kane bi ıbadihı habıram besıyra 97.Ve mey yehdillahü fe hüvel mühted ve mey yudlil fe len tecide lehüm

evliyae min dunih ve nahşüruhüm yevmel kıyameti ala vücuhihim umyev ve bükmev ve summa me'vahüm cehennem küllema habet zidnahüm seıyra 98.Zalike cezaühüm bi ennehüm keferu bi ayatina

ve kalu e iza künna ızamev ve rufaten e inna le meb'usune halkan cedıda 99.E ve lem yerav ennellahellezı halekas semavati vel erda kadirun ala ey yahlüka mislehüm ve ceale lehüm ecelel

la raybe fıh fe ebez zalimune illa küfura 100.Kul lev entüm temlikune hazine rahmeti rabbı izel le emsektüm heşyetel infak ve kanel insanü katura 101.Ve le kad ateyna musa tis'a ayatim

beyyinatin fes'el benı israıle iz caehüm fe kale lehu fir'avnü innı le ezunnüke ya musa meshura 102.Kale le kad alimte ma enzele haülai illa rabbüs semavati vel erdı besair ve innı

le ezunnüke ya fir'avnü mesbura 103.Fe erade ey yestefizzehüm minel erdı fe ağraknahü ve mem meahu cemıa 104.Ve kulna mim ba'dihı li benı israiyleskünül erda fe iza cae

va'dül ahırati ci'na biküm lefıfa 105.Ve bil hakkı enzelnahü ve ibl hakkı nezel ve ma erselnake illa mübeşşirav ve nezıra 106.Ve kur'anen feraknahü li takraehu alen nasi ala

müksiv ve nezzelnahü tenzıla 107.Kul aminu bihı ev la tü'minu innellezıne utül ılem min kablihı iza yütla aleyhim yehırrune lil ezkani sücceda 108.Ve yekulune sübhane rabbina in kane

va'dü rabbina le mef'ula 109.Ve yehırrune lil ezkani yebkune ve yezıdühüm huşua 110.Kulid'ullahe evid'ur rahman eyyem ma ted'u fe lehül esmaül husna ve la techer bi

salatike ve la tühafit biha vebteğı beyne zalike sebıla 111.Ve kulil hamdü lillahillezı lem yettehız veledev ve lem yekül lehu şerıkün fil mülki ve lem yekül lehu veliyyüm minez zülli ve

kebbirhü tekbıra HABERIN DEVAMI__ İSRA SURESI TÜRKÇE ANLAMI HABERIN DEVAMI__ 1.Kendisine âyetlerimizden bir kısmını gösterelim diye kulunu (Muhammed'i) bir gece Mescid-i Haram'dan

çevresini bereketlendirdiğimiz Mescid-i Aksa'ya götüren Allah'ın şanı yücedir. Hiç şüphesiz o, hakkıyla işitendir, hakkıyla görendir. 2.Mûsâ'ya Kitab'ı (Tevrat'ı)

verdik ve onu, "Benden başkasını vekil edinmeyin" diyerek, İsrailoğullarına bir rehber yaptık. 3.Ey kendilerini Nûh ile birlikte (gemide) taşıdığımız kimselerin çocukları! Gerçek

şu ki, o çok şükreden bir kuldu. 4.Biz, Kitap'ta (Tevrat'ta) İsrailoğullarına, "Yeryüzünde muhakkak iki defa bozgunculuk yapacaksınız ve büyük bir kibre kapılarak

böbürleneceksiniz" diye hükmettik. 5.Nihayet bu iki bozgunculuktan ilkinin zamanı gelince (sizi cezalandırmak için) üzerinize, pek güçlü olan birtakım kullarımızı gönderdik. Onlar

evlerinizin arasına kadar sokuldular. Bu, herhâlde yerine gelmesi gereken bir va'd idi. 6.Sonra onlara karşı size tekrar egemenlik verdik. Mallar ve çocuklarla sizi güçlendirdik;

sayınızı daha da çoğalttık. 7.İyilik ederseniz kendinize iyilik etmiş olursunuz, kötülük yaparsanız yine kendinize yapmış olursunuz. İkinci bozgunculuğun zamanı gelince, yüzünüzü kara

etsinler, daha önce girdikleri gibi yine mescide (Beyt-i Makdis'e) girsinler ve ellerine geçirdikleri her şeyi yerle bir etsinler diye (üzerinize yine düşmanlarınızı gönderdik.)

8.Umulur ki Rabbiniz size merhamet eder. Eğer yine eski duruma dönerseniz, biz de (cezaya) döneriz. Biz cehennemi kafirlere bir zindan yapmışızdır. 9, 10.Gerçekten bu Kur'an en doğru

olan yola götürür ve iyi işler yapan mü'minler için büyük bir mükafat olduğunu ve ahirete inanmayanlar için elem dolu bir azap hazırladığımızı müjdeler. 11.İnsan hayra dua eder gibi

şerre dua eder. İnsan çok acelecidir. 12.Biz geceyi ve gündüzü (kudretimizi gösteren) iki alâmet yaptık. Rabbinizden lütuf isteyesiniz, yılların sayısını ve hesabını bilesiniz diye gece

alametini giderip gündüz alametini aydınlatıcı kıldık. İşte biz her şeyi açıkça anlattık. 13.Her insanın amelini boynuna yükledik. Kıyamet günü kendisine, açılmış olarak karşılaşacağı bir

kitap çıkaracağız. 14."Oku kitabını! Bugün hesap sorucu olarak sana nefsin yeter" denilecektir. 15.Kim doğru yolu bulmuşsa, ancak kendisi için bulmuştur; kim de sapıtmışsa kendi

aleyhine sapıtmıştır. Hiçbir günahkâr, başka bir günahkârın günah yükünü yüklenmez. Biz, bir peygamber göndermedikçe azap edici değiliz. 16.Biz bir memleketi helâk etmek istediğimizde, onun

refah içinde yaşayan şımarık elebaşlarına (itaati) emrederiz de onlar orada kötülük işlerler. Böylece o memleket hakkındaki hükmümüz gerçekleşir de oranın altını üstüne getiririz.

17.Nûh'tan sonra da nice nesilleri helak ettik. Kullarının günahlarını hakkıyla bilici ve görücü olarak Rabbin yeter. 18.Kim bu geçici dünyayı isterse orada ona, (evet) dilediğimiz

kimseye dilediğimiz kadar hemen veririz. Sonra da cehennemi ona mekan yaparız. O, buraya kınanmış ve Allah'ın rahmetinden kovulmuş olarak girer. 19.Kim de mü'min olarak ahireti

ister ve ona ulaşmak için gereği gibi çalışırsa, işte bunların çalışmalarının karşılığı verilir. 20.Rabbinin lütfundan her birine; onlara da, bunlara da veririz. Rabbinin lütfu (hiç kimseye)

yasaklanmış değildir. 21.Bak nasıl, onların kimini kimine üstün kıldık. Elbette ahiretteki dereceler daha büyüktür, üstünlükler daha büyüktür. 22.Allah ile birlikte başka bir tanrı edinme,

yoksa kınanmış ve yalnızlığa itilmiş olarak kalırsın. 23.Rabbin, kendisinden başkasına asla ibadet etmemenizi, anaya-babaya iyi davranmanızı kesin olarak emretti. Eğer onlardan biri, ya da

her ikisi senin yanında ihtiyarlık çağına ulaşırsa, sakın onlara "öf!" bile deme; onları azarlama; onlara tatlı ve güzel söz söyle. 24.Onlara merhamet ederek tevazu kanadını indir

ve de ki: "Rabbim!, Tıpkı beni küçükken koruyup yetiştirdikleri gibi sen de onlara acı." 25.Rabbiniz içinizde olanı en iyi bilendir. Eğer siz iyi kişiler olursanız, şunu bilin ki

Allah tövbeye yönelenleri çok bağışlayandır. 26.Akrabaya, yoksula ve yolda kalmış yolcuya haklarını ver, fakat saçıp savurma. 27.Çünkü saçıp savuranlar şeytanların kardeşleridir. Şeytan ise

Rabbine karşı çok nankörlük etmiştir. 28.Eğer Rabbinden umduğun bir rahmeti istemek için onlardan yüz çevirecek olursan, o zaman onlara yumuşak bir söz söyle. 29.Eli sıkı olma, büsbütün eli

açık da olma. Sonra kınanır ve çaresiz kalırsın. 30.Şüphesiz Rabbin, dilediğine rızkı bol bol verir ve (dilediğine) kısar. Çünkü O, gerçekten kullarından haberdardır ve onları görmektedir.

31.Yoksulluk korkusuyla çocuklarınızı öldürmeyin. Onları da, sizi de biz rızıklandırırız. Onları öldürmek gerçekten büyük bir günahtır. 32.Zinaya yaklaşmayın. Çünkü o, son derece çirkin bir

iştir ve çok kötü bir yoldur. 33.Haklı bir sebep olmadıkça, Allah'ın, öldürülmesini haram kıldığı cana kıymayın. Kim haksız yere öldürülürse, biz onun velisine yetki vermişizdir. Ancak

o da (kısas yoluyla) öldürmede meşru ölçüleri aşmasın. Çünkü kendisine yardım edilmiştir. 34.Rüştüne erişinceye kadar, yetimin malına ancak en güzel şekilde yaklaşın, verdiğiniz sözü de

yerine getirin. Çünkü söz (veren sözünden) sorumludur. 35.Ölçtüğünüzde ölçmeyi tam yapın, doğru terazi ile tartın. Bu daha hayırlı, sonuç bakımından daha güzeldir. 36.Hakkında kesin bilgi

sahibi olmadığın şeyin peşine düşme. Çünkü kulak, göz ve kalp, bunların hepsi ondan sorumludur 37.Yeryüzünde böbürlenerek yürüme. Çünkü sen yeri asla yaramazsın, boyca da dağlara asla

erişemezsin. 38.Bütün bu sayılanların kötü olanları Rabbinin katında sevimsiz şeylerdir. 39.Bunlar, Rabbinin sana vahyettiği bazı hikmetlerdir. Allah ile birlikte başka ilah edinme. Sonra

kınanmış ve Allah'ın rahmetinden kovulmuş olarak cehenneme atılırsın. 40.Rabbiniz erkek çocukları size seçip-ayırdı da kendisine meleklerden kız çocukları mı edindi? Gerçekten çok büyük

bir söz söylüyorsunuz. 41.Andolsun biz, onlar düşünüp öğüt alsınlar diye (gerçekleri) bu Kur'an'da değişik biçimlerde açıkladık. Fakat bu onların ancak kaçışlarını artırıyor.

42.De ki: "Eğer onların iddia ettiği gibi, Allah'la beraber (başka) ilahlar olsaydı, o zaman o ilahlar da arşın sahibine ulaşmak için elbette bir yol ararlardı. 43.Allah, her türlü

eksiklikten uzaktır, onların söylediklerinin ötesindedir, yücedir. 44.Yedi gök, yer ve bunların içinde bulunanlar Allah'ı tespih ederler. Her şey O'nu hamd ile tespih eder. Ancak,

siz onların tespihlerini anlamazsınız. O, halîm'dir (hemen cezalandırmaz, mühlet verir), çok bağışlayandır. 45.Kur'an okuduğunda, seninle ahirete inanmayanların arasına gizli bir

perde çekeriz. 46.Kur'an'ı anlamamaları için kalpleri üzerine perdeler, kulaklarına da ağırlık koyarız. Kur'an'da (ibadete layık ilah olarak) sadece Rabbini andığın zaman

arkalarına dönüp kaçarlar. 47.Onlar seni dinlerlerken hangi maksatla dinlediklerini, kendi aralarında konuşurlarken de o zalimlerin, "Siz ancak büyülenmiş bir adama uyuyorsunuz"

dediklerini çok iyi biliyoruz. 48.Bak senin için ne türlü benzetmeler yaptılar da saptılar. Artık (doğru) yolu bulamazlar. 49.Dediler ki: "Biz bir yığın kemik, bir yığın ufantı

olduğumuz zaman mı yeniden bir yaratılışla diriltilecekmişiz, biz mi?" 50.De ki: "(Şüphe mi var?) İster taş olun ister demir!" 51."Yahut aklınızca, diriltilmesi daha da

imkansız olan başka bir varlık olun, (yine de diriltileceksiniz.)" Diyecekler ki: "Peki bizi hayata tekrar kim döndürecek?" De ki: "Sizi ilk defa yaratan". Bunun

üzerine başlarını sana (alaylı bir tarzda) sallayacaklar ve "Ne zamanmış o?" diyecekler. De ki: "Yakın olsa gerek!" 52.Allah'ın sizi (kabirlerinizden) çağıracağı,

sizin de O'na hamd ederek emrine hemen uyacağınız ve (kabirlerinizde) pek az kaldığınızı sanacağınız günü hatırla! 53.. Kullarıma söyle: (İnsanlara karşı) en güzel sözü söylesinler.

Çünkü şeytan aralarını bozar. Çünkü şeytan insanın apaçık bir düşmanıdır. 54.Rabbiniz sizi daha iyi bilir. (Durumunuza göre) dilerse size merhamet eder, dilerse azap eder. Seni de onlara

vekil olarak göndermedik. 55.Hem Rabbin göklerde ve yerde kim varsa daha iyi bilir. Andolsun, peygamberlerin bir kısmını bir kısmına üstün kıldık. Dâvûd'a da Zebûr'u verdik. 56.De

ki: "Onu bırakıp da ilah diye ileri sürdüklerinizi çağırın. Onlar, başınızdaki sıkıntıyı ne kaldırabilirler ne de değiştirebilirler." 57.Onların yalvardıkları bu varlıklar,

"hangimiz daha yakın olacağız" diye Rablerine vesile ararlar. Onun rahmetini umarlar, azabından korkarlar. Çünkü Rabbinin azabı gerçekten korkunçtur. 58.Ne kadar memleket varsa

hepsini kıyamet gününden önce ya helak edeceğiz, ya da şiddetli bir azapla cezalandıracağız. İşte bu, Kitap'ta (Levh-i Mahfuz'da) yazılmış bulunuyor. 59.Bizi, (Kureyş'in

istediği) mucizeleri göndermekten, ancak, öncekilerin onları yalanlamış olması alıkoydu. (Nitekim) Semûd kavmine o dişi deveyi açık bir mucize olarak verdik de onlar bu yüzden zalim oldular.

Oysa biz mucizeleri sırf korkutmak için göndeririz. 60.Hani sana, "Muhakkak Rabbin, insanları çepeçevre kuşatmıştır" demiştik. Sana gösterdiğimiz o rüyayı da, Kur'an'da

lanetlenmiş bulunan o ağacı da sırf insanları sınamak için vesile yaptık. Biz onları korkutuyoruz. Fakat bu, sadece onların büyük azgınlıklarını (daha da) artırdı. 61.Hani meleklere,

"Adem için saygı ile eğilin" demiştik, onlar da saygı ile eğilmişlerdi. Yalnız İblis saygı ile eğilmemiş, "Hiç ben, çamur halinde yarattığın kimse için saygı ile eğilir

miyim?" demişti. 62.Yine demişti ki: "Benden üstün tuttuğun kişi bu mu, söyler misin? Andolsun eğer beni kıyamete kadar ertelersen, onun soyunu, pek azı hariç, (azdırarak)

kontrolüm altına alacağım." 63.Allah şöyle dedi: "Çekil, git". Onlardan kim sana uyarsa kuşkusuz cehennem tam bir karşılık olarak hepinizin cezası olacaktır."

64."(Haydi) onlardan gücünün yettiğinin ayağını çağrınla kaydır. Atlıların ve yayalarınla onların üzerine yürü. Onların mallarına ve evlatlarına ortak ol. Onlara vaadlerde bulun."

Halbuki şeytan onlara aldatmadan başka bir şey va'detmez. 65."Şüphesiz, (gerçek) kullarım üzerinde senin hiçbir hakimiyetin olmayacaktır. Vekil olarak Rabbin yeter!"

66.Rabbiniz, lütfundan nasip arayasınız diye sizin için denizde gemiler yürütendir. Şüphesiz O, size karşı çok merhametlidir. 67.Denizde size bir sıkıntı dokunduğunda bütün taptıklarınız

(sizi yüzüstü bırakıp) kaybolur, yalnız Allah kalır. Fakat sizi kurtarıp karaya çıkarınca yüz çevirirsiniz. Zaten insan çok nankördür. 68.Peki, karada sizi yere geçirmesinden, yahut

üzerinize taşlar savuran kasırga göndermesinden, sonra da kendinize bir vekil bulamamaktan güvende misiniz? 69.Yahut sizi tekrar denize döndürüp üstünüze, kasıp kavuran bir fırtına

yollayarak nankörlüğünüz sebebiyle sizi boğmasından, sonra da bize karşı kendiniz için arka çıkacak bir yardımcı bulamama (durumun) dan güvende misiniz? 70.Andolsun, biz insanoğlunu şerefli

kıldık. Onları karada ve denizde taşıdık. Kendilerini en güzel ve temiz şeylerden rızıklandırdık ve onları yarattıklarımızın bir çoğundan üstün kıldık. 71.Bütün insanları kendi önderleriyle

birlikte çağıracağımız günü hatırla. (O gün) her kime kitabı sağından verilirse işte onlar kitaplarını okurlar ve kıl kadar haksızlığa uğratılmazlar. 72.Kim bu dünyada körlük ettiyse

ahirette de kördür, yolunu daha da şaşırmıştır. 73.Onlar, sana vahyettiğimizden başkasını bize karşı uydurman için az kalsın seni ondan şaşırtacaklardı. (Eğer böyle yapabilselerdi) işte o

zaman seni dost edinirlerdi. 74.Eğer biz sana sebat vermiş olmasaydık az kalsın onlara biraz meyledecektin. 75.İşte o zaman sana, hayatın da, ölümün de katmerli acılarını tattırırdık. Sonra

bize karşı kendine hiçbir yardımcı bulamazdın. 76.Seni o yerden (Mekke'den) sürüp çıkarmak için neredeyse seni sıkıştıracaklardı. Bunu yapabilselerdi senin ardından orada pek az

kalırlardı. 77.Senden önce gönderdiğimiz peygamberlerimiz hakkındaki kanun böyledir. Bizim kanunumuzda hiçbir değişme bulamazsın. 78.Güneşin zevalinden (öğle vaktinde Batı'ya

kaymasından) gecenin karanlığına kadar (belli vakitlerde) namazı kıl. Bir de sabah namazını kıl. Çünkü sabah namazı şahitlidir. 79.Gecenin bir kısmında da uyanarak sana mahsus fazla bir

ibadet olmak üzere teheccüd namazı kıl ki, Rabbin seni Makam-ı Mahmud'a ulaştırsın. 80.Deki: "Rabbim! (Gireceğim yere) doğruluk ve esenlik içinde girmemi sağla. (Çıkacağım yerden

de) beni doğruluk ve esenlik içinde çıkar. Katından bana yardımcı bir kuvvet ver." 81.De ki: "Hak geldi, batıl yok oldu. Şüphesiz batıl, yok olmaya mahkumdur." 82.Biz

Kur'an'dan, mü'minler için şifa ve rahmet olacak şeyler indiriyoruz. Zalimlerin ise Kur'an, ancak zararını artırır. 83.İnsana nimet verdiğimizde yüz çevirip yan çizer.

Kendisine şer dokununca da umutsuzluğa düşer. 84.De ki: "Herkes kendi yapısına uygun işler görür. Rabbiniz, en doğru yolda olanı daha iyi bilir." 85.Ve sana ruh hakkında soru

soruyorlar. De ki: "Ruh, Rabbimin bileceği bir şeydir. Size pek az ilim verilmiştir." 86.Andolsun, dileseydik biz sana vahyettiğimizi tamamen ortadan kaldırırdık; sonra bu konuda

bize karşı kendine hiçbir yardımcı da bulamazdın. 87.Ancak Rabbin'den bir rahmet olarak böyle yapmadık. Çünkü O'nun sana olan lütfu büyüktür. 88.De ki: "Andolsun, insanlar ve

cinler bu Kur'an'ın bir benzerini getirmek üzere toplansalar ve birbirlerine de destek olsalar, yine onun benzerini getiremezler." 89.Andolsun, biz bu Kur'an'da

insanlara her türlü misali değişik şekillerde açıkladık. Yine de insanların çoğu ancak inkarda direttiler. 90, 91, 92, 93.Dediler ki: "Yerden bize bir pınar fışkırtmadıkça, yahut senin

hurmalardan, üzümlerden oluşan bir bahçen olup, aralarından şarıl şarıl ırmaklar akıtmadıkça, yahut iddia ettiğin gibi, gökyüzünü üzerimize parça parça düşürmedikçe, yahut Allah'ı ve

melekleri karşımıza getirmedikçe, yahut altından bir evin olmadıkça, ya da göğe çıkmadıkça sana asla inanmayacağız. Bize gökten okuyacağımız bir kitap indirmedikçe göğe çıktığına da inanacak

değiliz." De ki: "Rabbimi tenzih ederim. Ben ancak resul olarak gönderilen bir beşerim." 94.İnsanlara hidayet (Kur'an) geldikten sonra onların iman etmelerine ancak,

"Allah bir beşeri mi peygamber olarak gönderdi?" demeleri engel olmuştur. 95.De ki: "Eğer yeryüzünde, (insanlar yerine), yerleşip dolaşan melekler olsaydı, elbette onlara

gökten bir melek peygamber indirirdik." 96.De ki: "Sizinle benim aramda şahit olarak Allah yeter. Çünkü O kullarından hakkıyla haberdardır, onları hakkıyla görendir." 97.Allah

kimi doğru yola iletirse işte o, doğru yolu bulmuştur. Kimi de saptırırsa böyleleri için O'nun dışında dostlar bulamazsın. Onları kıyamet günü körler, dilsizler ve sağırlar olarak

yüzüstü haşredeceğiz. Varacakları yer cehennemdir. Cehennemin ateşi dindikçe, onlara çılgın ateşi artırırız. 98.Bu, onların cezasıdır. Çünkü onlar âyetlerimizi inkar ettiler ve, "Biz

bir yığın kemik, bir yığın ufantı olduktan sonra mı yeniden bir yaratılışla diriltilecekmişiz, biz mi?" dediler. 99.Onlar, gökleri ve yeri yaratan Allah'ın kendileri gibilerini

yaratmaya kadir olduğunu görmediler mi? Allah onlar için, hakkında hiçbir şüphe bulunmayan bir ecel belirlemiştir. Fakat zalimler ancak inkarda direttiler. 100.De ki: "Eğer siz Rabbimin

rahmet hazinelerine sahip olsaydınız, o zaman da tükenir korkusuyla cimrilik ederdiniz. Zaten insan çok cimridir." 101.Andolsun, biz Mûsâ'ya apaçık dokuz mucize verdik.

İsrailoğullarına sor (sana anlatsınlar): Hani Mûsâ onlara gelmiş ve Firavun da ona, "Ben senin kesinlikle büyülendiğini zannediyorum ey Mûsâ!" demişti. 102.Mûsâ ise, "İyi

biliyorsun ki, bunları ancak, göklerin ve yerin Rabbi apaçık deliller olarak indirmiştir. Ey Firavun, ben de seni kesinlikle helak olmuş bir kişi olarak görüyorum" demişti. 103.Bunun

üzerine Firavun (işkence etmek ve öldürmek suretiyle) o yerden onların kökünü kazımak istedi. Biz de onu ve beraberindekileri hep birden suda boğduk. 104.Bunun ardından İsrailoğullarına

şöyle dedik: "Bu topraklarda oturun, ahiret va'di (kıyamet) gelince hepinizi toplayıp bir araya getireceğiz." 105.Biz onu (Kur'an'ı) hak olarak indirdik ve o da hak

ile indi. Seni de ancak müjdeci ve uyarıcı olarak gönderdik. 106.Biz Kur'an'ı, insanlara dura dura okuyasın diye âyet âyet ayırdık ve onu peyderpey indirdik. 107.De ki: "Ona

ister inanın, ister inanmayın. Şüphesiz, daha önce kendilerine ilim verilenler, Kur'an kendilerine okunduğunda derhal yüzüstü secdeye kapanırlar." 108."Rabbimizin şanı

yücedir. Rabbimizin va'di mutlaka gerçekleşecektir" derler. 109.Onlar ağlayarak yüzüstü yere kapanırlar. Bu da onların derin saygısını artırır. 110.De ki: "(Rabbinizi) ister

Allah diye çağırın, ister Rahman diye çağırın. Hangisiyle çağırırsanız çağırın, nihayet en güzel isimler O'nundur." Namazında sesini pek yükseltme, çok da kısma. İkisi ortası bir

yol tut. 111."Hamd, çocuk edinmeyen, mülkte ortağı olmayan, zillet ve acizliğin gerektirdiği bir yardımcıya ihtiyacı bulunmayan Allah'a mahsustur" de ve O'nu tekbir ile

yücelt. HABERIN DEVAMI__ [embedded content] İSRA SURESI KONUSU HABERIN DEVAMI__ İsrâ olayı, İsrâiloğulları’nın kötülükleri sebebiyle uğradıkları iki büyük işgal ve yıkım, önemli bir kısmı

Kur’ân-ı Kerîm’den önceki ilâhî kitaplarda da bulunan temel dinî ve ahlâkî buyruklar, yeniden dirilmenin mümkün olduğu ve âhiret sorumluluğu, Allah’ın kuşatıcı ilmi, ilk insanın yaratılışı,

İblîs’in isyanı, insanın seçkin bir varlık oluşu, ibadet ve namaz,Kur’an’ın önemi, müşriklerin inatçılığı, müminlerin itaatkârlığı sûrenin başlıca konularıdır.Fazileti İbn Hanbel, Tirmizî ve

Nesâî gibi muhaddislerin aktardığı bir rivayete göre Hz. Âişe Peygamber efendimizin, genellikle geceleri Benî İsrâil (İsrâ) ve Zümer sûrelerini okuduğunu bildirmiştir (Şevkânî, III, 233)

İSRA SURESI TEFSIR (KUR'AN YOLU) Hz. Peygamber’in Mekke’deki Mescid-i Harâm’dan Kudüs’teki Mescid-i Aksâ’ya götürülmesi şeklinde gerçekleşen olağan üstü olay İslâmî kaynaklarda,

metindeki ilgili fiilin masdarı olan ve “geceleyin yürüme, gece yolculuğu” anlamına gelen isrâ kelimesiyle anılır. Bu yolculuğun, hadislerde anlatılan “göklere yükseltilme” safhasının da

dahil olduğutamamı ise “yükselme, yukarı tırmanma” anlamındaki urûc kökünden türetilmiş olan ve “yükselme vasıtası, aleti” mânasına gelen mi‘râc kelimesiyle ifade edilir. Hz. Muhammed’in

peygamber olmasıyla birlikte putperestlerin müslümanlar üzerinde kurduğu baskılar, muhtemelen risâletin 6. yılından itibaren Peygamber ailesiyle az sayıdaki müslümanlara karşı ekonomik ve

sosyal bir boykota dönüştü. Üç yıl süren ve büyük acılara sebep olan bu boykotun ardından Resûlullah, kısa aralıklarla eşi Hz. Hatice ile amcası ve hâmisi Ebû Tâlib’i kaybetti. Dolayısıyla

bu yıla hüzün yılı denildi. Bu acılı olayların ardından Allah Teâlâ, bir bakıma resulünü, sabır ve tahammülü dolayısıyla hem teselli etmek hem de ödüllendirmek istedi ve bunun için

genellikle mi‘rac diye anılan büyük mûcizevî olayı gerçekleştirdi. İsrâ sûresinin 1. âyeti ile Necm sûresinin ilk âyetleri mi‘rac olayına işaret etmektedir. Aynı konuda hadis mecmualarında

da kırk beş kadar sahâbî vasıtasıyla bizzat Hz. Peygamber’den bilgiler nakledilmiştir. Ancak özellikle bu hadislerdeki ayrıntılı mâlûmat değişik yorumlara yol açacak nitelikte olduğu için,

mi‘racın tarihi ve nasıl cereyan ettiği hakkında farklı bilgiler verilmiştir. Yaygın kabule göre mi‘rac, peygamberliğin 12 veya 13. yılında (Muhammed Hamîdullah’a göre bi‘setin 9. yılında;

bk. İslâm Peygamberi, I, 92) vuku bulmuştur. Konuyla ilgili çok sayıda hadis bulunmakta olup özellikle Buhârî’nin el-Câmiu’s-sahîh’inde (“Salât”, 1; “Bed’ü’l-halk”, 6; “Tevhîd”, 37) yer alan

hadislere göre bir gece Hz. Peygamber Kâbe’nin avlusunda (diğer bazı rivayetlerde amcasının kızı Ümmühânî’nin evinde) “uyku ile uyanıklık arasında bir durumdayken” Cebrâil yanına geldi,

göğsünü açarak kalbini zemzemle yıkadı, sonra Burak denilen bir binek üzerinde onu Kudüs’e götürdü. Resûlullah’ı burada önceki bazı peygamberler karşıladılar ve onu kendilerine imam yaparak

arkasında topluca namaz kıldılar (Başka bazı rivayetlere göre Hz. Peygamber önce Mekke’den göklere yükseltildi, dönüşte de Kudüs’teki Mescid-i Aksâ’ya götürüldü. Bu bilgiye göre âyette

Resûlullah’ın bu mânevî yolculuğa Mekke’den başlayıp semalara yükseldikten sonra Mescid-i Aksa’ya geldiği, oradan da Mekke’ye döndüğü özetlenmiştir). Daha sonra semaya yükseltilen

Resûlullah, semanın birinci katında Hz. Âdem, ikinci katında Hz. Îsâ ve Hz. Yahyâ, üçüncü katında Hz. Yûsuf, dördüncü katında Hz. İdrîs, beşinci katında Hz. Hârûn, altıncı katında Hz. Mûsâ,

yedinci katında ise Hz. İbrâhim ile görüştü. Kur’an’da “sidretü’lmüntehâ” (hudut ağacı) denilen ve bir görüşe göre (bk. Şevkânî, V, 124) yaratılmışlarca bilinebilen alanın son sınırını

işaretlediği kabul edilen hudut noktasının ötesine, Cebrâil’in geçme imkânı olmadığı için Hz. Peygamber refref denilen bir araçla tek başına yükselmesini sürdürdü. Bu sırada kendisine

evrenin sırları, varlığın kaderiyle hükümlerin tesbiti için görevlendirilmiş olan meleklerin çalışmaları gösterildi. Nihayet bir yoruma göre (bk. Şevkânî, V, 123) bir beşerin insan olma

özelliğini koruyarak Allah’a yaklaşabileceği son noktaya kadar yaklaştı (Necm sûresinde “yay” örneği ile anlatılan yaklaşma, ağırlıklı yoruma göre Cebrâil ile Hz. Peygamber arasında

olmuştur; bk. en-Necm 53/8-9). Peygamber’in rabbine selâm ve ihtiramını arzettiği, Allah’ın da ona selâmla hitap ettiği ve inananlara esenliklerin dile getirildiği “Tahiyyat” duasındaki

diyalogun mi‘rac olayı sırasında gerçekleştiği kabul edilir. Mekândan münezzeh olan Allah Teâlâ ile Kur’an’ın “âlemlere rahmet” olarak gönderildiğini bildirdiği Hz. Muhammed arasında, insan

idrakinin kavramaktan âciz olduğu bir şekilde gerçekleşen bu buluşma sırasında Resûlullah’a, içlerinden günahkâr olanlar –eğer affedilmezlerse– bir süre cehennemde cezalandırıldıktan sonra

bütün ümmetinin cennete kabul buyurulacağı müjdelendi; ayrıca kendisine bir hediye olarak Bakara sûresinin “Âmene’r-resûlü...” diye başlayan son iki âyeti verildi; İslâm’ın temel

ibadetlerinden beş vakit namaz emredildi. Bazı rivayetlere göre mi‘racdan dönüş sırasında kendisine cennet ve cehennem ile buralarda bulunacak insanların durumları gösterildi. Nihayet Hz.

Peygamber Mekke’den ayrıldığı noktaya getirildi. Söz konusu hadislerin baş kısmında yer alan ve mi‘racın Hz. Peygamber “uyku ile uyanıklık arasında” bir durumdayken başladığını, uyandığında

kendisini Mescid-i Harâm’da bulduğunu belirten ifadeler dolayısıyla (Buhârî’deki rivayetlerin birinin sonunda [“Tevhîd”, 37; Taberî, XV, 5] “Peygamber uyandı ki Mescid-i Harâm’dadır”

denilmektedir) bu olayın bedenle gerçekleşen bir yolculuk mu olduğu, yoksa bunun bir tür rüyada vuku bulan ruhanî bir durum mu olduğu hususunda erken dönemden itibaren tartışmalar

yapılmıştır (meselâ bk. Taberî,XV, 5; İbn Kesîr, V, 40-41). Biri uykuda diğeri uyanıkken olmak üzere iki mi‘racdan bahsedildiği de olmuştur. Müfessirlerin çoğunluğu mi‘racı Hz. Peygamber’in

hem bedeniyle hem de ruhuyla uyanıkken yaşadığı bir olay olarak kabul etmişlerdir. Miracın uykudayken veya uyanık iken ruhen vuku bulduğunu söyleyenler olmuştur. Doğru olsa bile bu iddia

miraç mûcizesinin değerini ve önemini azaltmaz. Çünkü genel bir ilke olarak vahiy yollarından birinin de rüya olduğu kabul edilir. Nitekim bu sûrenin 60. âyetinde mi‘rac olayı kastedilerek

“sana gösterdiğimiz rüya ...” şeklinde bir ifade yer almaktadır. Buradaki rüya kelimesinin uyanıkken görme anlamına gelebileceği gibi bundan uykuda görülen rüyanın kastedilmiş olabileceği de

belirtilmektedir (meselâ bk. Taberî, XV, 110; İbn Âşûr, XV, 146). Ayrıca Hz. İbrâhim de oğlu İsmâil’i kurban etme emrini rüyasında almıştı (Sâffât 37/102). Ancak, mi‘rac Hz. Peygamber’in

tamamen mûcizevî bir tecrübesi olduğundan onu illâ da aklın kalıpları içinde açıklamanın gerekli olmadığı muhakkaktır. Taberî’ye göre Allah, kulunun ruhunu değil, mutlak bir ifadeyle kulunu

geceleyin götürdüğünü ifade buyurduğuna göre, “Peygamber sadece ruhuyla mi‘raca çıkmıştır” diyerek âyetin anlamını sınırlamaya hakkımız yoktur (XV, 26). Buhârî’nin naklettiği rivayetlerde

Hz. Peygamber’in önce göklere çıkarıldığı, sonra Kudüs’e getirildiği bildirilirken, önce Kudüs’e getirildiğini ifade eden rivayetler de vardır (bk. Taberî, XV, 3-5). Konumuz olan âyette isrâ

anlatılırken açıkça “Mescid-i Haram’dan Mescid-i Aksâ’ya” ifadesinin kullanılmış olması, Resûlullah’ın semaya yükselmesinden önce Mescid-i Aksâ’ya uğradığı görüşünü teyit etmektedir. Öte

yandan Muhammed Hamîdullah, âyette geçen “en uzak mescid” anlamına gelen Mescid-i Aksâ’nın Kudüs’teki mescid olamayacağını, bunun “semavî bir mescid” olması gerektiğini savunan görüşü tercih

eder. Çünkü Kur’ân-ı Kerîm’de Filistin’den “en yakın yer” diye söz edilmektedir (Rûm 30/3). Şu halde “en uzak mescid” (el-Mescidü’l-aksâ) Kudüs’te olmamalıdır. Öte yandan Kudüs’te eski

mâbed (Süleyman Mâbedi) İslâmiyet’ten çok önce ortadan kaldırılmış, şimdiki Mescid-i Aksâ ise henüz yapılmamıştı (a.g.e., I, 107-108). Bununla birlikte müfessirlerin tamamına yakını bunun

Kudüs’teki Süleyman Mâbedi olduğunda müttefiktirler. Bu görüşe katılan İbn Âşûr, âyette Hz. Muhammed’in ümmeti tarafından eski mâbedin yeniden inşa edileceğine bir işaret bulunduğu

kanaatindedir (XV, 8, 18). Nitekim müslümanlar hicrî 66-73 yılları arasında bugünkü Mescid-i Aksâ’yı inşa etmişlerdir. Âyette Mescid-i Aksâ’nın çevresinin mübarek kılındığı bildirilmektedir.

Çünkü burada Hz. Muhammed’den Hz. Îsâ’ya kadar pek çok peygamber gelmiş geçmiş; çoğu burada vefat etmiş ve buraya defnedilmiştir. Nihayet Peygamber efendimizin mûcizevî bir şekilde buraya

getirilmesi ve daha sonra bir süre buranın müslümanlar tarafından kıble kabul edilmesi de Mescid-i Aksâ’nın çevresinin mübarek bir mekân oluşunun başka bir ifadesidir. (Kaynaklarda Mescid-i

Aksâ Kudüs’ün ismi olarak geçer. Hadisdeki kapılar şehrin kapılarıdır, 7 kapısı vardır. Ayrıca bk. Wensinck, Mescid-i Aksâ, İA, VIII, 118-119).